Ken je dat gevoel dat je lekker gaat, graag vooruit wil en in een ‘flow’ zit? Dat kan op je werk zijn, of in privé. Soms overkomt je dat zomaar, maar meestal is het een gevolg van hard werken, investeren in jezelf en een duidelijke focus. Je weet en voelt dat je zelf verantwoordelijk bent voor je ontwikkeling, Je hebt geleerd jezelf te overtreffen en je weet wat het je heeft gekost om te staan waar je nu bent.
Dat niet al je collega’s, vrienden of kennissen ook zo met zichzelf omgaan heb je tot nu toe gewoon als een gegeven genomen. De keuze om wel of niet in jezelf te investeren is immers een keuze die ieder voor zichzelf maakt. Maar heb je je wel eens gerealiseerd wat de impact is die jouw besluit op anderen heeft? En wat daardoor weer het effect is op jou?
In onze opdrachten worden wij met grote regelmaat geconfronteerd met het feit dat mensen die zich willen en kunnen ontwikkelen, vaak gesaboteerd worden door hun omgeving.
Hoe zit dat in elkaar? Als je tijd en energie steekt in je ontwikkeling, verander je. Ondanks het feit dat niemand in je omgeving tegen ‘persoonlijke ontwikkeling’ kan zijn, zijn de mensen in je omgeving vaak te traag met het herkennen van de verandering. Bovendien is het vaak lastig uitleggen. Gevolg: mensen die je vertrouwt lijken je ineens ‘terug te duwen’ in hoe het was.
Lastiger wordt het als diegene jouw leidinggevende is. Die kan ook nog eens onrust ervaren omdat je de grenzen van je functie ontgroeit. Gevolg: het gevoel dat je wordt teruggeduwd in je inmiddels te strakke keurslijf.
De meest subtiele sabotage komt van mensen die er niet voor kiezen om hun ontwikkeling prioriteit te geven. Of dat nu komt omdat ze feitelijk aan het plafond van hun leercurve zitten, of omdat ze zichzelf wijsmaken dat je ‘op mijn leeftijd niet meer verandert’, of omdat ‘het in onze organisatie toch niet zo werkt’ : in alle gevallen ben je een bewijs van het tegendeel. Gevolg: subtiele of minder subtiele hints die het jou heel moeilijk maken en jou het gevoel te geven dat je afwijkend, raar of té optimistisch bent.
In onze opdrachten moeten we onze klanten vaak helpen om dergelijke onderstromen te leren herkennen en te managen. Reden: veel mensen herkennen ze niet en onderschatten daarmee de stress, de vermoeidheid die gepaard gaat met de noodzaak om vooruit te lopen op je eigen verandering.
De grootste bottleneck zit niet in het verlaten van je eigen comfortzone. Dat is een keuze, daar ga je voor of niet. Het moeilijkste is dat je door een besluit te nemen, per definitie ook de comfortzone van een ander verstoort. En als diegene daar niet voor gekozen heeft, maak dan je borst maar nat……