Wij geloven dat onze samenwerking erg goed is. Dat we kunnen lezen en schrijven met elkaar. Dat we elkaars gedachten kunnen raden en elkaars zinnen afmaken. Wij noemen onze samenwerking uitstekend.
Gisterochtend aan de telefoon was dat even anders. Toen verstonden wij elkaar echt niet. We bleven onze meningen tegen elkaar aangooien, zuchten en steunen als de ander weer geen begrip toonde. Hoe maakte je in hemelsnaam duidelijk wat je bedoelde. Keer op keer herhaalden we allebei wat we vonden dat de ander moest begrijpen. Tja, best even schrikken: de spanning nam toe en het liefst hadden we de telefoon erop gegooid.
Maar toch deden we dat niet. In plaats daarvan deden we wat ieder van ons voor zichzelf het moeilijkste vond. We vroegen allebei van ons zelf om ander gedrag te vertonen dan dat wat we gewend zijn. En dat was niet makkelijk. Dat vroeg, zeker ook van ons ‘samenwerkingsexperts’, het uiterste van onszelf.
Wat we deden was ons talent in het gesprek inzetten. Namelijk benoemen wat er echt aan de hand is. We verwoordden met haperende stemmen, gejaagde ademhaling en kloppend hart wat we echt voelden, vonden en ervaarden. En het deed er totaal niet toe of het logisch, begrijpelijk of normaal was of niet. En toen keerde de rust terug. En konden we lering trekken van de situatie.
Je vraagt je waarschijnlijk af wat het onderwerp was. Wel; net als in de meeste woordenwisselingen of ruzies ging het nergens over; tenminste in de bovenstroom niet.
In de onderstroom was wel degelijk iets aan de hand. Wij, twee mensen die zeer grote waarde hechten aan onze eigen vrijheid en onafhankelijkheid, en die van niemand (en zéker niet van elkaar) accepteren dat ons iets voorgeschreven wordt. Wij, die in onze samenwerking zó sterk 1+1=10 ervaren, dat we soms allebei schrikken van de keerzijde daarvan: namelijk dat we in ons werk volstrekt wederzijds afhankelijk zijn van elkaar. En als dat alles bij elkaar komt, dan heb je even ruzie…..
Wil je weten hoe wij ruzies gebruiken om de samenwerking te versterken neem dan contact met ons op.