Word jij ook zo moe van al die mensen die volop vertellen over hun fantastische vakantie?
De mooie locatie, de goede heen- èn terugreis. De leuke reisgenoten en andere vakantiegangers waar ze het zooo goed mee konden vinden. Het eten dat heerlijk was en waar ieder gezinslid van smulde. De saamhorigheid, zo fijn om met elkaar te zijn. Het fantastische huis of het mooie hotel met die heerlijke bedden. En er was zo veel te doen in de omgeving, natuurlijk allemaal om de hoek.
Nou bij ons was dat niet zo. We hadden pech op de heenweg en hebben daardoor 48 uur vertraging opgelopen. En in die 48 uur hadden we een hoop stress, onzekerheid, geïrriteerdheid en bovenal een heleboel te regelen in bloedheet weer.
Op locatie 1, overigens een heerlijk groot en modern huis, was de tijgermug neergestreken. Niet één, nee tientallen. En naast dat die beten pijnlijk zijn, genezen de bulten die ze achterlaten pas echt na 10 dagen. En o ja, een deel van het stucwerk viel op een ochtend naar beneden. Gelukkig niet op een van onze hoofden. Dat valt dan weer mee.
Locatie 2, een residence in een prachtig park. Heerlijke airco, ruime kamers, twee badkamers etc etc. De keukeninventaris was super uitgebreid. Niet dat we die veel gebruikten want we gingen liever uit eten. Ook hadden we een goede douche die net zo lang warm bleef als je wilde.
Maar die matrassen; wat waren die hard, net een plank. Nou ik kan je vertellen; die goede douche en massages die ze organiseerden heb je dan hard nodig. Daarnaast was het warm of eigenlijk heet. Te warm om overdag veel te doen. En nee helaas, bij ons waren niet alle leuke activiteiten om de hoek. Op de terugweg hadden we een locatie die op Booking.com, Tripadvisor en Zoover een 9,9 scoorden. Niet echt een score waar wij ons in kunnen vinden; twee bedden wederom met veel te hard matras en die kraakten bij iedere beweging. Probeer maar eens stil te liggen als je niet lekker ligt op een hard matras. Het eten daarentegen was erg lekker. Ook in bijna alle restaurants waar we hebben gegeten. Ook hebben wij het met z’n drieën samen goed gehad.
En wat fijn was het toen ik openlijk onze vakantie-ervaringen deelde met wie er naar vroeg. Ik/wij bleken niet de enige te zijn! Wat een ellende hebben veel mensen gehad in de periode die eigenlijk heel leuk, fijn, gezellig en ontspannen zou moeten zijn. Veel meer pech onderweg; kapotte voertuigen, aanrijdingen, vluchten die niet gingen, gemiste boten of verschrikkelijke vertragingen. Kinderen of honden die auto's bleven onder spugen. Online lees ik in het AD dat de ANWB centrale in juli 400.000 telefoontjes turfde van Nederlanders met autopech of ander onheil. Daar waren wij er dus één van. De ANWB heeft ons overigens uitstekend geholpen binnen alle mogelijkheden die er waren. Maar ook op relatieniveau ging er veel mis: Broers en zussen die maar ruzie bleven maken. Kinderen die niet van hun telefoon af te krijgen waren. Of de onmogelijkheid om overeenstemming te krijgen over wat voor vakantieactiviteit er die dag paste bij ieders behoefte. Kinderen die zwaar overprikkeld raakten van alles wat er op hun afkwam nieuwe indrukken en de vele uitstapjes. Verschrikkelijke vakantieburen. Stellen die elkaar niets meer te vertellen hadden. Die zag ik overigens ook in de restaurants waar we aten. Sommige stellen die in hun mooie kleren met een prachtige gebruinde teint twee uur lang hun mond hielden. Ik begreep in eens veel beter dat echtscheidingsadvocaten aan het einde van de zomer pieken in hun opdrachten.
Ilja daarentegen heeft niet meegedaan aan dit circus. Haar twee kinderen zijn aan het eind van deze zomervakantie het huis uit gegaan. En zij heeft zich prima vermaakt en genoten van de vele leuke momenten die zich aandienden. Zij heeft weer te maken met de vele verbaasde blikken dat zij geheel vrijwillig en vol overtuiging er voor heeft gekozen haar vrije weken thuis door te brengen.
Kunnen we alsjeblieft stoppen met naar onszelf en naar elkaar onze vakantierealiteit te vervormen? We maken niet alleen onszelf er ongelukkig mee maar missen daardoor ook een hoop verbinding, begrip en humor die volgens mij iedereen goed kan gebruiken als je weer terug bent van een vakantie die niet naar verwachting is verlopen